TOSHIKO MORI

Toshiko Mori, Harvard Üniversitesi Tasarım Enstitüsü’nün Mimarlık Uygulamalarında Robert P. Hubbard Profesörüdür ve 2002-2008 yılları arasında Mimarlık Bölümü başkanlığını yapmıştır. 1981’de New York’ta kurduğu Toshiko Mori Architect’in yöneticisidir.

 

 

 

 

 

Mori, 1995 yılında Harvard GSD fakültesine katılıncaya kadar Cooper Union School of Architecture’da eğitim verdi. 1992’de Eero Saarinen’in geçici zamanlı profesör olduğu Columbia Üniversitesi ve Yale Üniversitesi’nde misafir öğretim üyesi olarak görev yaptı. Tekstilde tekstil, malzeme ve üretim yöntemlerinin tektoniği, mimarlıkta yapısal yenilikler ve mimarların küresel bağlamda değişim etmeni olarak rollerini öğretti. Son stüdyo dersleri, toplum merkezi ve sahne sanatları merkezi prototipleri geliştirmek için uluslararası kar amacı gütmeyen kuruluşlarla işbirliği yaptı.

 

 

 

 

 

Toshiko Mori Architect’in şu anki çalışmaları arasında halka açık New York City tiyatro ve kütüphane projeleri, Bronx’taki bir park ziyaretçi merkezi, Hudson Yard Park ve Bulvarı ve metro kanopileri yer alıyor. Mori Brown Üniversitesi ve Syracuse Üniversitesi için kurumsal projeler tasarladı ve New York Üniversitesi’nin ana planı için tasarım ekibinin bir parçası oldu. Ayrıca, Buffalo, NY’deki Frank Lloyd Wright’ın Darwin D. Martin Evi’nde ve Syracuse Üniversitesi Çevre ve Enerji Sistemlerinde Mükemmeliyet Merkezi’nde ödül kazanan Ziyaretçi Merkezi’ni tasarladı. Konut projeleri Maine, Massachusetts, New York, Moğolistan ve Tayvan’daki çalışmaları içermektedir.

 

 

2002 de yayınladığı kitabı: Mataryeller ve Mimarlık

 

 

 

Mori’nin tasarım konusundaki güçlü araştırma temelli yaklaşımı ile, dünyanın dört bir yanındaki konferanslara davet edildi. Dünya Ekonomik Forumu’nun Küresel Gündem Konseyine üye ve eski başkanı olan Mori, kıtlığa dayalı tasarım, şehirlerin geleceği ve kentsel bilgi sistemleri, koku duyumu ve deneyimi ile ilgili tasarım ve rolün tartışılması için oturumlara katılmıştır. Toplulukların iyileştirilmesinde sanatın MoMA, Guggenheim Müzesi ve Japonya’daki G1 Zirvesi’nde düzenlenen paneller de dahil olmak üzere uluslararası sempozyum ve konferanslara katıldı. 2010 yılında Mori Ulusal Yapı Müzesi’ndeki yıllık Mimarlık Kadınları ders serisinde konuşmayı seçmiştir. Yurtiçinde ve dünyada üniversitelerde ders verdi.

 

 

Projelerinden Syracuse Mükemmellik Merkezi

 

 

 

Darwin D. Martin Evi Ziyaretçi Merkezi
Mori çok sayıda ödül aldı ve çalışmaları geniş bir şekilde sergilendi ve yayınlandı. 2003 yılında Mori, Cooper Union açılış John Hejduk Ödülü’ne layık görüldü. 2005’te Amerikan Sanat ve Edebiyat Akademisi’nden Mimarlık dalında Akademi Ödülü ve AIA New York Bölümü’nden Onur Madalyası aldı. Çalışmaları, Cooper-Hewitt Ulusal Tasarım Müzesi’nde “Design Life Now: Ulusal Tasarım Trienali 2006” ve Guggenheim Müzesi’nde sergilendi. Çeşitli yayınlara katkıda bulunmuş ve malzeme ve üretim araştırması, Immaterial / Ultramaterial hakkında bir cilt düzenlemiştir. Çalışmasının bir monografisi olan Toshiko Mori Architect, Monacelli Press tarafından yayınlandı.
 

Syracuse Üniversitesi’nde Bağlantı Salonu

 

 

2009 yılında, daha sürdürülebilir bir gelecek için tasarım girişimlerini harekete geçirmek için yerel ve küresel konuları birbirine bağlayan bir düşünce kuruluşu olan VisionArc’ı kurdu. Mori, bu araştırmayı Singapur Icsid Dünya Tasarım Konferansı ve Bilbao Bizkaia B Ödülü Tasarım Festivali’nde sundu. Araştırma, tasarımı daha yüksek kanallara ve daha geniş uygulama alanlarına gömmek için yeni fırsatlar bulmayı amaçlıyor.

 

 

Newspaper Kafe

 

 

MORI ve ÇALIŞMALARI
Toshiko Mori Architect PLLC’nin müdürü, aynı zamanda sürdürülebilir bir gelecek için küresel diyaloğu teşvik eden bir düşünce kuruluşu olan VisionArc’ı kurmuştur ve kuruculardan biriydi.

 

 

 

 

Kısıtlı topluluklarda kâr amacı gütmeyen bir müzik olan Paracoustica’nın. Firmasının son çalışmaları arasında Brooklyn Halk Kütüphanesi için bir Master Plan ve Senegal kırsalında bir Kültür Merkezi / Sanat Evi bulunmaktadır. Mori, Amerikan Sanat ve Edebiyat Akademisi’nden Mimarlık Ödülü aldı ve Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi üyesidir. Mimarlık derecesini Cooper Union’dan ve Harvard GSD’den fahri M.Arch’den aldı.

 

 

Toshiko Mori uzak Senegal köyünde kültür merkezi için sıkıştırılmış toprak ve bambu kullanıyor…

 

 

 

Toshiko Mori ve Maya Lin, Boston ilaç kampüsü için binalar yaratıyor…

 

 

 

Senegal’deki Sanatçılar…

 

 

Toshiko Mori’nin Thread Artist Residency ve kültür merkezi tasarımı, Senegal’in Tambacounda bölgesinde Sinthian’da tamamlandı. Batı Afrikalı sanatçılar, yerli halk ve küresel bir kitle arasındaki değişimi katalize etmek amaçlandı. Başlık, daha sonra öğrettiği Almanya’daki Bauhaus okulunda öğrenilen dokunmalarıyla tanınan Anni Albers Vakfı’nın desteğini kabul ediyor. Proje, Bauhaus’un zanaat ve gelenek tarihini, Mori’nin düğümlü dokuma ve dokuma geleneklerine ilişkin araştırmasıyla bir araya getiriyor.

 

 

 

 

 

 

Bina, yazılım yoluyla tasarlanan ve yerel ustalarla inşa edilen işbirliği yoluyla öğrenilen yerel sözleşmelerden etkilenen geniş kapsamlı bir saz çatısı taşıyor. Mori, sazdan yapılmış çatı konstrüksiyonunun, dünyanın her yerinde meydana geldiğini ve çağdaş tasarım araçları ve mühendislik bilgisi ile birleştirildiğinde boyut, performans ve açıklığın artmasına izin verdiğini belirtiyor. Burada bir ölçek modeli olarak gösterilen, örgünün çeşitliliğini sağlayacak şekillerde örgünün yönünü yeniden düzenleyen çatının tipolojik temelini ve dalgalı geometrileri görebilirsiniz.

 

BIO

 

Toshiko Mori Architect, çok sayıda tasarım ödülü almış farklı projelerde otuz yıllık yenilikçi ve etkili çalışmalarla tanınıyor. Mori’nin ekolojik olarak hassas konumlandırma stratejilerine, tarihsel içeriğine ve yenilikçi materyal kullanımına yönelik akıllı yaklaşımı, tasarım ve teknolojinin yaratıcı entegrasyonunu yansıtır. Tasarımları detaylara karşı bir duyarlılık sergiliyor ve çevre koşullarına ve çevrenin içeriğine kapsamlı araştırmalar içeriyor.

 

 

 

Toshiko Mori ofisinde

 

 

 

Toshiko Mori Architect, kentsel, sivil, kurumsal, kültürel, konut, müze ve sergi tasarımı da dahil olmak üzere çok çeşitli programlarda çalıştı. Bienal AD100 ve üçüncüsü, kırsal Senegal’de yer alan sanatçıların ikamet ve kültür merkezi olan Architectural Digest, TMA’yı 2017 AIA Enstitüsü Onur Ödülü’ne layık gördü. TMA, yakın zamanda, Maine Çağdaş Sanat Merkezi’ni, Novartis BioMedical Research Enstitüsünü tamamladı ve Brown Üniversitesi Uluslararası İlişkiler ve Kamu İşleri Enstitüsü’nün tasarımı için seçildi.

 

Firma, maddi keşif, teknolojik buluş ve teorik provokasyon mimarisine girmeye devam ediyor.

 

 

 

 

 

1981’de New York’ta kurulan Toshiko Mori Architect, hem yeni hem de geleneksel materyalleri ve mimariyi ışık ve manzara ile bütünleştirmek için kullanılıyor. Bu monograf, uygulamadaki ilk yirmi beşden fazla konut, kültürel, kurumsal ve ticari projeyi içeriyor.

 

 

Firma, Paul Rudolph ve Marcel Breuer tarafından modern konutlara eklemeler de dahil olmak üzere Maine, New York ve Florida’da özel evler tasarladı. Ayrıca Toshiko Mori Architect, özellikle Modern Sanat Müzesi ve Cooper-Hewitt Ulusal Tasarım Müzesi’nde çeşitli tekstil ve diğer malzemelerin yerleştirilmesi gibi sergi tasarımlarında uzmanlaşmıştır.

 

 

 

Toshiko Mori’den Zaman ve Mekanı Aşan Diyalog

 

Bu yılki Venedik Bienali’ne giden aylık videoların Time-Space-Existence serisine devam eden PLANE-SITE, mimar ve eski Harvard GSD mimarlık bürosu Toshiko Mori ile yeni bir konuşma yaptı. Her bir video, Mori’nin görsel iletişim felsefesine, tarihle diyaloğa ve işinde geleceği düşünmeye odaklanan bu bölümle tanınmış tasarımcıların çalışmalarını yönlendiren fikirleri vurgular.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mori “Mimari bir diyalogun ürünüdür” diyor, tertemiz beyaz ve doğal ahşap tonlu modeller ile çevrili belki. Daha sonra, bu diyaloga girebilmek için çizimin nasıl önemli bir araç olduğunu açıklanabilir. Çünkü dil engelleri arasındaki iletişimin yanı sıra, bilgisayarlara erişimi olmayan dünya alanlarındaki iletişimde önemlidir.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mori, mimarlığın, önceki nesillerle diyaloga girmesine nasıl bir tezat oluşturduğunu anlatarak devam ediyor. Aynı zamanda sürdürülebilir mimarlığın gücüne geleceğe bağlantılar yaratacağına da değinerek, Yerli Amerikalı fikrini “yaptığınız her bir kararla, önümüzdeki yedi nesil düşünmelisiniz” düşüncesinden alıntılar yapıyor…

 

 

 

 

 

 

 

Kaynaklar:

Arch Daily

Dezeen

www.pressherald.com

www.gsd.harvard.edu

www.tmarch.com

 

Çeviri: Mimdap